Pijn en verdriet - Waarom is dit niet het juiste moment voor zelfreflectie?
Pijn en verdriet kunnen soms louterend werken, maar meestal is het een slechte voedingsbodem om het met iemand te hebben over zingeving en bewustzijn. Niet het juiste moment… Dat bleek maar weer eens toen mijn buurvrouw mijn boek De jongen die (van) suikerziekte genas aan de zoon van haar zus had gegeven. ‘Als het boek De jongen die (van) ALS genas had geheten had ik de schrijver op zijn bek geslagen’ waren zijn woorden. Hij had zijn moeder net verloren aan de ziekte ALS.
ALS. Een verschrikkelijke ziekte. De vrouw die overleden is, was de zus van mijn buurvrouw. Zij had mijn boek gelezen en er een hoop aan gehad. Zij dacht dat de zoon van haar zus er ook baat bij kon hebben.
In de loop der tijd heb ik veel meegemaakt rondom mijn boeken. Er zijn vaak twee ‘kampen’. Mensen stellen zich voor de materie open of ze verketteren de boeken, ongeacht of ze de inhoud gelezen hebben of niet. En begrijpelijk. Het kan woede en frustratie oproepen. Zoals ik vaker gezegd en geschreven heb, heeft de materie in mijn boeken niet zozeer te maken met ziekte en sich, maar veel meer met bewustzijn. Dit betekent dat je echt toe met zijn aan de materie in de boeken. Je moet er open voor staan. Het draait in een hoge mate om zelfreflectie en zelfbewustzijn.
Pijn en verdriet
Als iemand vol in de pijn en het verdriet zit om het leed van zichzelf of een geliefde, dan is het vaak geen goed moment om het met degene te hebben over de diepere oorzaken van ziekte en genezing. Die persoon zit in zijn woede, pijn, frustratie en in een wervelwind van emoties en zit niet te wachten op goedbedoelde raad.
Iemand heeft alleen wat aan de materie in de boeken als hij of zij daaraan toe is. Als de pijn en het verdriet enigszins zijn ingesleten. In mijn boeken spreek ik vaak van de essentie van ziekte. Voor iemand die vol in zijn pijn en verdriet zit, lijkt het of er sprake is van een soort ‘oordeel ’ of ‘schuldvraag ‘. Dat noem ik het mannelijke aspect van ziekte. Dit terwijl de boeken juist het tegenovergestelde willen bereiken. Zij proberen het oordeel en de schuldvraag rondom ziekte weg te nemen en het vrouwelijke aspect van ziekte, dus de persoon zelf, centraal te stellen. Dit is erg belangrijk. In De alchemie van ziekte heb ik hier zelfs een heel hoofdstuk aan gewijd.
‘Een persoon die in zijn woede, pijn, frustratie zit en door een wervelwind van emoties gaat zit niet te wachten op goedbedoelde raad’
Als ik kijk naar mijn eigen (pijnlijke) processen die ik doorlopen heb, dan begrijp ik maar al te goed hoe die jongen zich moet voelen. Maar bijna altijd komt uit de puinhopen en de as van pijn en verdriet een nieuw begrip voort. Dat is het moment waarop diepere bewustzijnslagen kunnen worden aangeboord. Soms kan het alleen een leven lang duren voordat dit moment aanbreekt. En voor sommigen komt dat moment nooit. Wat dan overblijft is een leven lang van pijn en verdriet…
Investeer in jezelf: Klik hier om de boekenserie te bestellen die twijfels, angsten en onzekerheden wegneemt en vertrouwen teruggeeft. Laat je leiden langs de valkuilen van ziekte en genezing en de specifieke uitdagingen die leven in deze tijd met zich meebrengt!