Training bij KijkHaar - Interview met Franklin Leers

Training geven is heerlijk! De dynamiek, de interactie, aanschouwen hoe de deelnemers langzaam naar elkaar toegroeien en met nieuwe moed en inzichten naar huis gaan. Onlangs werd ik geïnterviewd door KijkHaar!. Kijk Haar! is een project gericht op prachtige, talentvolle vrouwen van 50plus die in de bijstand terecht zijn gekomen of dreigen terecht te komen. Met een groep gepassioneerde trainers proberen we deze vrouwen een steuntje in de rug te geven en te helpen weer aan de slag te komen. Ik deel de inzichten in dit interview, omdat ik zeker weet dat mensen hier wat aan kunnen hebben. Veel leesplezier!

Natuurlijk willen we af en toe ook graag van onze teamleden weten wat er zoal speelt en wat ze ervaren als ze hun training geven. Franklin Leers is naast teamlid en trainer van Kijk Haar! auteur van diverse boeken over ziekte en genezing.

Franklin, je gaf laatst een inspirerende sessie aan de dames van Kijk Haar! Als coach en trainer lukte het jou om de groep vanaf de start voor jou te winnen en ze met jouw trainingsmethode aan het denken te zetten. Kun je aangeven wat jouw kracht is en waarin jij jezelf onderscheid van een vakgenoot?

Hoe ik mijzelf onderscheid vind ik een lastige om aan te geven, maar ik kan wel vertellen hoe ik een training geef. Als je iets kunt vertellen vanuit je eigen ervaringen en doorleefde emoties, dan wint een training enorm aan kracht. Bij de laatste trainingssessie van KijkHaar! zei een van de deelnemers dat ik echt tussen de groep sta en mij heel goed kan verplaatsen in anderen. Ik denk dat dit een belangrijke sleutel is. Vanuit oprechte interesse en compassie de mens zelf zien. Niet alleen de buitenkant, maar vooral wat daarbinnen leeft. En ‘you can’t fake it’, het moet authentiek zijn.

Deelnemen aan een sessie met jou is een openbaring. Hoe verklaar je dat?

Dat zijn mooie woorden, dankjewel! Ik geloof dat een training vooral praktisch en toepasbaar moet zijn. Het moet herkenbaar zijn voor je eigen situaties in het dagelijks leven. Anders schiet het, naar mijn mening, zijn doel voorbij. Als aan bovenstaande voorwaarden is voldaan en je kunt het in je eigen leven plaatsen, dan komt het heel dichtbij en wint het aan kracht.

[tweetquote]”Ik geloof dat een training vooral praktisch en toepasbaar moet zijn. Het moet herkenbaar zijn voor je eigen situaties in het dagelijks leven. “[/tweetquote]

In je training leg je verbanden tussen het heden en verleden van mensen. Kun je hier voor de lezers wat dieper op ingaan?

Veel mensen leven in het verleden. Leven nog steeds bij en door de ervaringen die zij vroeger hebben meegemaakt. Zij herleven hun verleden steeds opnieuw. Zij vertellen anderen ook steeds wat zij hebben meegemaakt. Bedenk je dan dat het voortdurend herhalen van de verhalen uit je verleden niet alleen veel energie kost, het zorgt er ook voor dat je in het verleden blijft hangen. Hoe kun je dat loslaten? Door te beseffen dat je niet je verleden niet bent. Je verleden is gebaseerd op de persoon die je toen was. Gebaseerd op de manier waarop je het leven toen zag. Maar jouw beeld van de werkelijkheid toen je 8, 16 of 32 jaar was, is heel anders dan van de persoon die je nu bent. Je hebt nieuwe inzichten gekregen, nieuwe wijsheid opgedaan, nieuwe ervaringen doorleeft. En toch houden we vaak vast aan die gebeurtenis(sen) van ‘toen’. Als het inzicht in kan dalen dat je je verleden niet bent en dat je niet meer dezelfde persoon bent als ‘toen’, kun je ook beginnen met het verleden los te laten. Want voor veel mensen werkt dit ‘verleden’ belemmerend.

Hoe verklaar je dat mensen vaak zoveel waarde hechten aan hun verleden, als kind, als partner en als werknemer?

Je verleden vormt je identiteit. Het is een vorm van controle en houvast. En je identiteit loslaten is eng! Daarom is het vaak lastig om nieuwe dingen toe te laten in je leven, zoals bijvoorbeeld een hele nieuwe baan in een ander vakgebied. Dit hoort niet bij de identiteit van de persoon die jij in je gedachten bent. Vergeet ook niet dat bij een bepaalde identiteit specifieke dromen en verwachtingen horen. Als je je identiteit loslaat, veranderen deze dromen en verwachtingen ook en dat is moeilijk. Bedenk dit: als je je leven steeds vormgeeft vanuit je verleden, zul je ook steeds hetzelfde blijven creëren in je leven. En vaak is dit vanuit angst om onze comfortzone te verlaten, zodat we een gevoel van controle houden.

[tweetquote]”Je verleden vormt je identiteit en je identiteit loslaten is eng! Daarom is het vaak lastig om nieuwe dingen toe te laten in je leven.”[/tweetquote]

Als werkzoekende heb je de keus om op twee manieren naar je nieuwe situatie te kijken. Welke twee manieren zijn dat?

In mijn training haal ik daarvoor de wetenschap aan: kwantumfysica. De hele schepping is van hetzelfde spulletje gemaakt, namelijk energie. Als je simplistisch gezegd atomen neemt en je maakt deze steeds kleiner, dan krijg je subatomaire deeltjes, neuronen, quarks etc. Kortom: energie. Alles wat je om je heen ziet, je bureau, je computer, je kleren is gemaakt van deze energie, het klontert alleen op een andere manier aan elkaar waardoor het een ander verschijningsvorm krijgt (een bureau, een stoel, kleren etc.) Het enige wat je hiervan hoeft te onthouden is dat deze energie neutraal is. Het vormt zich naar wat jij ervan verwacht op basis van je eigen overtuigingen en conditioneringen. Dus vraag je af waar jij deze neutrale energie op richt: op wat er is of wat er niet is? Energie maakt het niet uit, die is neutraal. Dus is je hele focus gericht op: ‘ik heb geen vrienden, geen relatie, geen gezondheid, geen baan’? of gebruik je de energie om je te richten op wat je wel wilt?

Je bent auteur van diverse boeken. De rode draad van jouw verhalen is wel dat je vooral stil moet staan bij de kracht van het nu, leven in het moment. Kun je aangeven waarom dat zo essentieel is?

Omdat het verleden en de toekomst niet ‘echt’ zijn. Er is alleen dit moment. Alles bevindt zich daar. Als je altijd met je gedachten in het verleden of de toekomst bent, dan leef je niet echt. Je bent ‘daar’ in plaats van ‘hier’. En daardoor mis je de mogelijkheden, de kansen, op het moment dat deze zich aandienen.

Als we jouw filosofie in ons leven zouden integreren worden we dan een gelukkiger mens? Wat is voor jou zelf de definitie van geluk?

Mijn eigen paradepaardje is bewustzijn. Jezelf leren kennen en onopgeloste zaken in jezelf in het licht brengen, leidt tot dit bewustzijn. En waarom is dit zo belangrijk? Je gaat daardoor anders met dingen om. Dus los van het woordje ‘geluk’ interpreteer je dingen anders door een groeiend bewustzijn. Zelfs als je nare dingen meemaakt, kun je dit in een ander perspectief plaatsen en zien. Dat is waarom het gaat. Daardoor zak je in je leven niet meer door een ondergrens.

[tweetquote]”Jezelf leren kennen en onopgeloste zaken in jezelf in het licht brengen, leidt tot bewustzijn.”[/tweetquote]

Onze manier van denken is van grote invloed op ons functioneren. Wil je eigen ervaringen met ons delen?

De manier waarop je naar iets kijkt (mentaal), bepaalt hoe je het beleefd (emoties/gevoelens). Dit zet je aan tot actie met een specifiek resultaat als gevolg. Jouw beeld van de werkelijkheid, jouw perceptie van het leven, bepaalt uiteindelijk alles. In mijn gratis ebook ‘Geheimen van genezing’ die op mijn website www.genezenonline.nl gratis te downloaden is, verwoord ik dit als volgt:

Hier is een voorbeeld dat aangeeft hoe twee totaal verschillende uitgangspunten leiden tot een totaal andere uitkomst. Eerst de stappen. Je hebt een perceptie van het leven. Die perceptie roept gedachten op en die gedachten roepen gevoelens op. Die gevoelens bepalen je actie. Je actie bepaalt uiteindelijk het resultaat.

DE PAARDENBLOEM

Uitgangspunt A. Stel je voor dat er een paardenbloem in je tuin groeit. Je bent een fervent tuinier en denkt: onkruid! Je gevoelens geven aan dat je geen onkruid in je tuin wilt. De vervolgstap is dat je de paardenbloem zo snel mogelijk uit je tuin wilt hebben en je actie zal zijn dat je gaat wieden. Het resultaat is dat je een prachtige tuin hebt zonder paardenbloemen.

Uitgangspunt B. Dezelfde paardenbloem. Je bent geen ‘onderlegd’ tuinier en denkt: wat een mooie bloem! Je gevoelens en emoties zetten je aan tot actie, je geeft de paardenbloem water. Het resultaat is een prachtige paardenbloem en waarschijnlijk nog veel meer dan één.

Dit is een eenvoudig voorbeeld, maar de context zal duidelijk zijn. Afhankelijk van jouw wereldbeeld creëer je een totaal andere uitkomst.

Ooit schreef jij een blog over de Droombaan. Wat was de strekking van jouw verhaal? Is je boodschap tijdloos?

Ik denk het wel. Ik geloof in ieder geval van wel. Dit was de strekking van mijn blog. Op mijn website www.genezenonline.nl staat meer te lezen:

We hebben in Nederland veel (loop)baancoaches’. Gedreven mensen die welwillend zijn andere mensen te helpen bij het vinden van een stuk levensgeluk. Met een (loop)baancoach voer je gesprekken, doe je testen en daar rolt een profielschets uit. Die wordt vervolgens vertaald in de vorm van een concreet baanadvies (waar ben je geschikt voor), zoals bijvoorbeeld architect of een leraar. Alleen over het volgende punt hoor en lees ik veel te weinig. Wat is de essentie van een droombaan? Wat maakt een baan nu eigenlijk een droombaan? Hoe werkt dat precies?
Wat ik met je wil delen is het volgende: er wordt verkeerd om geredeneerd. Als we een baan hebben die we leuk vinden, zijn we geneigd de betreffende baan als uitgangspunt te nemen voor ons geluk. Zoals bijvoorbeeld eerdergenoemde architect of leraar. Die baan is dus de ‘droombaan’. Maar er is meer. Weet je wat een baan een ‘droombaan’ maakt? Als je jezelf erin kwijt kunt. Dan vervul je jouw primaire en elementaire levensbehoefte. Ieder mens heeft er behoefte aan zichzelf uit te drukken, op wat voor manier dan ook. Als je dat niet kan of doet, blaas je jezelf op met het gevaar op een burn-out of depressie. Als je een baan hebt waarin je jezelf kwijt kunt, als je een baan hebt waarin je jezelf op een manier kunt uitdrukken die bij je past, al dan niet in contact met anderen, dán heb je jouw droombaan gevonden. Dat is de essentie van een droombaan. Kortom: de droombaan levert niet de vreugdevolle energie, de vreugdevolle energie levert de droombaan.

Wat wil je de werkzoekende van vandaag de dag meegeven? Wat dien je vooral te doen maar ook vooral te laten?

Blijven vertrouwen op en in jezelf, maar tegelijkertijd de controle durven loslaten, zodat iets anders dan je misschien zou verwachten de kans krijgt zich aan te dienen. Dat vraagt om moed. Vaak kijken we door een smalle buis naar het leven, maar daardoor kunnen veel dingen ons niet bereiken, omdat we ‘dit en dat’ verwachten. Alles wat daar niet aan voldoet missen we en krijgt geen kans. Verwachtingen loslaten dus, die beperken je. Vindt ook een balans tussen actie en rusten. En wacht niet op het magische drankje: uiteindelijk blijft alles in je leven jouw verantwoordelijkheid. Tenslotte, durf je ook te laten helpen! Vraag om hulp als je het nodig hebt.