Suikerziekte Genezen Interview – Een leven zonder diabetes
Suikerziekte Genezen Interview – Een leven zonder diabetes, is een interviewserie met ervaringen van mensen die vrij van diabetesmedicatie zijn. Verhalen die ontroeren en inspireren. Voor het eerste deel uit deze serie heb ik een ontmoeting gehad met Wilma de Hond. Wilma is 56 jaar en had diabetes type 2 van begin 2000 tot 2007. Ze gebruikte tabletten als medicatie. Inmiddels is ze hier al enkele jaren vanaf. Ik ben benieuwd naar haar verhaal. Waarom lukte haar wat veel anderen niet voor elkaar krijgen?
Suikerziekte Genezen Interview
Met de intentie anderen met haar verhaal te helpen heeft Wilma zich spontaan opgegeven om haar ervaringen met ons te delen. We hebben afgesproken in een restaurant aan de Reeuwijkse plassen. Ze komt lachend op me aflopen. Een krachtige, vrolijke vrouw met een lieve, zorgzame blik in haar ogen. Het toeval wil dat ze vandaag bij de diabetesdienst is geweest om haar bloedsuikerwaarde te laten controleren. Dit doet ze ieder half jaar. Een eigen keuze. Een stok achter de deur om de weg die ze ingeslagen is te blijven belopen. Tevreden concludeert ze dat de bloedsuikerwaarde perfect was.
Ik vraag Wilma naar het moment waarop bij haar suikerziekte werd geconstateerd. ‘Begin 2000 was ik op vakantie en kreeg ik een telefoontje. Voor mijn vakante had ik bloed af laten nemen omdat ik mij al langere tijd niet lekker voelde. Uit het bloedonderzoek bleek dat mijn bloedsuikerwaarde was veel te hoog was. De diagnose diabetes type 2 werd gesteld en direct na mijn vakantie moest ik een afspraak maken bij de diabetesdienst. Binnen zes weken zou ik terecht kunnen, dat werden drie maanden…’
‘Binnen zes weken zou ik terecht kunnen, dat werden drie maanden…’
Wilma wachtte niet af. Haar eerste actie bestond eruit informatie te verzamelen over de ziekte. Wat betekende deze ziekte voor haar en wat kon ze eraan doen? Als lerares biologie was ze geïnteresseerd in het menselijk lichaam en dat kwam haar nu goed van pas. Ze bracht de gevolgen van de ziekte voor haar lichaam in kaart en haar volgende actie was om te starten met een programma van het voedingscentrum. Binnen dat programma konden alle koolhydraten en calorieën bijgehouden worden die je at en in overzichtelijke tabellen verwerkt worden. Toen ze na 3 maanden eindelijk terecht kon bij de diabetesdienst, was er weinig meer wat ze haar konden leren. Doordat ze ook de overzichten van haar voedingspatronen kon overleggen, was een afspraak bij de diëtiste zelfs niet meer nodig.
Verantwoordelijkheid voor je eigen leven
Ons gesprek gaat al snel over op het nemen van verantwoordelijkheid voor je eigen leven. Wilma wist dat zij de enige persoon was die wat aan haar diabetes kon doen. ‘Dat besef is er vanaf het eerste moment dat de diagnose diabetes type 2 werd gesteld geweest,’ vertelt Wilma. ‘Ik was mij ervan bewust dat ik de ziekte zelf had veroorzaakt. In mijn leven was de laatste jaren veel veranderd. Ik had twee kinderen gekregen, sportte niet meer en at teveel. Uiteindelijk gaat ieder pondje door het mondje,’ aldus Wilma. ‘De ontstaansoorzaak van mijn diabetes type 2 lag in het feit dat ik onvoldoende voor mijzelf zorgde. Ik nam onvoldoende tijd voor mijzelf. Je bent meer met anderen bezig dan met jezelf. Ik heb altijd bij mijzelf gedacht dat het krijgen van een ziekte als suikerziekte mij toch niet overkwam. Een ander, maar mij niet.’
‘Ik nam onvoldoende tijd voor mijzelf. Je bent meer met anderen bezig dan met jezelf. Ik heb altijd bij mijzelf gedacht dat het krijgen van een ziekte als suikerziekte mij toch niet overkwam. Een ander, maar mij niet.’
Op het moment van de diagnose woog Wilma 125 kilo en ze wist wat haar te doen stond: afvallen. Naast de medicatie voor haar suikerziekte, kreeg ze medicijnen om haar bloeddruk en cholesterol te verlagen. Als ze niets zou veranderen in haar leven, zou de medicatie verhoogd moeten worden en was de kans groot dat zij voor haar suikerziekte over moest stappen van tabletten naar het injecteren van insuline. Bovendien had zij haar inmiddels negentigjarige moeder als voorbeeld, die eveneens diabetes type 2 heeft. Wilma had van dichtbij de complicaties meegemaakt die daaruit voort konden komen. Een schrikbeeld. Dat wilde zij absoluut niet.
Tijd voor verandering
Tijd voor verandering! Haar gewoonten en levensstijl moesten drastisch aangepast worden. Ze kwam al snel in contact met de Sonja Bakker dieetmethode. Het dieet hielp haar niet alleen af te vallen, maar dwong haar vooral veranderingen in haar leven door te voeren en haar gewoonten en gebruiken te veranderen. Het begin van een gevarieerd en gezond voedingspatroon. Tegelijk met een collega begon ze aan haar Sonja Bakker dieet. Samen maakten ze er een afvalrace van. Een wedstrijd om meer af te vallen dan de ander. ‘Wat zij kan, kan ik beter’. Het gaf haar motivatie en het idee het niet alleen te hoeven doen was minstens zo belangrijk. Wilma viel dertig kilo af. Tien kilo minder dan ze eigenlijk zou willen. Wat ze ook probeerde, ze kwam niet voorbij dit punt. Dit lukte haar wel met de Bioslimline-afvalmethode, die ze onder deskundige leiding van een voedingsdeskundige uit Gouda volgde. Eindelijk had ze haar streefgewicht bereikt!
Om op gewicht te blijven maakt ze veel gebruik van de glycemische index (GI) die door het voedingscentrum wordt verstrekt. ‘Voedsel met een lage GI zorgt voor minder schommelingen in de suikerspiegel,’ verteld Wilma. ‘Koolhydraten die snel worden afgebroken tijdens de spijsvertering en hun glucose snel afgeven in de bloedbaan, hebben een hoge glycemische index, terwijl koolhydraten die langzaam af worden gebroken en hun glucose geleidelijk aan het bloed afgeven, een lage glycemische index hebben.’ Volgens Wilma draait het erom dat je niet teveel verkeerde koolhydraten binnenkrijgt. Als stelregel houdt ze de tip van een arts aan: alles wat zwemt, vliegt of rent, is goed voor je. Vis, gevogelte en wild. Niet alleen zorgt het proces om bewust bezig te zijn met het voedsel dat je eet ervoor dat je creatief wordt in het bedenken van recepten, het zorgt er ook voor dat je bewust bezig bent en blijft met je levensstijl.
Samen maakten ze er een afvalrace van. Een wedstrijd om meer af te vallen dan de ander. ‘Wat zij kan, kan ik beter’
Geloof in je eigen genezing!
In mijn boeken benadruk ik het belang van geloof in je eigen genezing: ‘eerst geloven, dan zien’. `Ook Wilma onderkent dit. Vanaf het eerste ogenblik heeft ze geloofd dat ze kon genezen. Ze geeft aan dat het belangrijk is dat dit gevoel voortkomt uit jezelf. ‘Doktoren spiegelen je van alles voor. Ze hebben het over gezond eten en beweging, maar over genezing wordt nooit gesproken. Daarom wil ik mijn verhaal doen. Geloof in je eigen genezing!’
Volgende week het twee de deel van het interview met Wilma de Hond. Daarin geeft zij haar tips & truc’s die je kunnen helpen bij een leven zonder diabetes.