Mijmeren komt van het oud-Griekse ‘memeros’, wat je zou kunnen vertalen in ‘waarbij men stil blijft staan’. Ergens stil bij staan. Letterlijk de pauzeknop even indrukken. Maar lukt het je nog tot stilstand te komen als je nooit stilstaat?
Het idee voor dit blog komt van een artikel dat ik las van René Diekstra. Hij heeft een psychologische praktijk en schrijft over zijn inzichten en ervaringen in een column in het AD. René ziet steeds vaker ‘zin-loze’ mensen in zijn praktijk, die term ga ik zo uitleggen.
Bohemian Rhapsody
De specifieke column van René die ik aanhaalde draait om de film Bohemian Rhapsody (heb je deze al gezien? Fantastische film! Rami Malek, die Freddy Mercury speelt, heeft niet voor niets de oscar voor beste mannelijke acteur in een hoofdrol gekregen!). Naast de soms emotionele en ontroerende stukken in de film is ook het moment waarop Freddy zijn vriendin de liefde verklaart en daar komt ‘ie… het waard om even over te mijmeren.
De essentie van liefde, zegt Freddy, is niet zozeer het van elkaar houden als wel het in elkaar geloven. Om het beste, het meest bijzondere, het meest lieve in elkaar naar boven te kunnen halen.
De essentie van liefde, zegt Freddy, is niet zozeer het van elkaar houden als wel het in elkaar geloven. Om het beste, het meest bijzondere, het meest lieve in elkaar naar boven te kunnen halen.
Pauzeknop
En toen was het pauze en… werden en masse de mobieltjes tevoorschijn gehaald. Omkijkend zag hij een grote zee van lichtgevende schermpjes.
Geef toe, grote kans dat het pakken van je mobieltje tijdens een pauzemoment misschien voor jezelf ook de eerste actie zou zijn. Maar zoals René schrijft, dan zou je de diepe, emotionele indruk van de laatste filmbeelden onrecht aandoen. Laat je jezelf nog aanraken door dit soort indrukwekkende passages? Of stort je je voortdurend van de ene activiteit in de andere en rol je van de ene indruk in de andere, zonder ooit die pauzeknop nog in te drukken? Zonder uit die ratrace van het dagelijks bestaan te stappen? Want daar begint bewustzijn.
Mijmeren
De mens is gemaakt om te ervaren. Dat is wat de mens doet en dat is waar de mens goed in is. Maar vraag jezelf af wat het voortdurend consumeren van ervaringen doet in je koppie en, zeker net zo verontrustend, met je levenshouding.
René schrijft iets wat hier mooi op aansluit. De overproductie en overconsumptie van prikkels en afleidingen maakt dat we louter verzamelaars van indrukken en ervaringen zijn geworden in plaats van verwerkers en zingevers ervan. En dat is wat hij ook terugziet in zijn praktijk: zin-loze mensen.
Zin-loze mensen
Zin-loze mensen. Op zoek naar zin door constant indrukken en ervaringen te consumeren en verzamelen en zich onbewust van het feit dat juist daarin het probleem ligt, vaak symptomatisch uitgedrukt in depressie of burn-out klachten. Maar ja, hoe kun je ook weten dat daar het probleem ligt als je er nooit bij stilstaat…
In deze context is het ook goed eens te kijken naar het niveau van prikkels en ervaringen die kinderen (moeten) ondergaan. Als je ziet wat een bizarre hoeveelheid constante indrukken en ervaringen die krijgen voorgeschoteld, dan kun je er wel iets bij voorstellen wat dit met hen doet. En vaak hebben ze er niet eens zeggenschap over. Ik denk dat de praktijk van René voor de komende jaren voorlopig goed gevuld is…
Mijmeren dus, ‘Waarbij men stil blijft staan’.
Mijmeren komt van het oud-Griekse ‘memeros’, wat je zou kunnen vertalen in ‘waarbij men stil blijft staan’.
Aanslag Nieuw-Zeeland
Nog een laatste toevoeging die zo treffend en krachtig werd omschreven in een ingezonden brief naar aanleiding van de aanslag in Nieuw-Zeeland. Het komt van Anita Remmerswaal uit Wassenaar. Ze schreef:
“Onze veertienjarige dochter stuurde ons het filmpje dat de dader in Christchurch had gemaakt. Ze had het zonder na te denken naar de gezinsapp gestuurd. Op mijn werk klikte ik onnadenkend op het filmpje. Ineens zag ik hoe onschuldige mensen doodgeschoten werden. Met tranen in mijn ogen heb ik het snel afgesloten. ‘s Avonds mijn dochter gevraagd of ze niet besefte dat dit kinderen, vaders, moeders, opa’s en oma’s waren. Ik zag het besef komen en voor het eerst hoorde ik van mijn pittige puber een oprecht excuus.”
Echte mensen
Zie je nog echte mensen of is alles een ervaring, computerspel of film voor je geworden? Denk je nog na over je acties en wat je doet. Niet gericht op dit veertienjarige meisje, maar in zijn algemeenheid?
Bewustzijn is key. Daarom heb ik de boeken ook geschreven. Denk na bij wat je doet en waarom je het doet. Compassie voelen voor jezelf en een ander komt ook voort uit bewustzijn. Niet uit het zin-loos consumeren van indrukken en ervaringen.
Deel dit gerust!
Investeer in jezelf: Klik hier om de boekenserie te bestellen die twijfels, angsten en onzekerheden wegneemt en vertrouwen teruggeeft. Laat je leiden langs de valkuilen van ziekte en genezing en de specifieke uitdagingen die leven in deze tijd met zich meebrengt!
