Verlichting - Dit is hoe het werkt en wat er gaat gebeuren
21 januari 2020 

Verlichting - Dit is hoe het werkt en wat er gaat gebeuren

Verlichting is een mythisch onderwerp. Dit is hoe het werkt en wat er gaat gebeuren 🙂

Ik noem het trouwens zelf-realisatie: het realiseren van jezelf. Enige tijd terug schreef ik hier een blog over (de draak, weet je nog?). Het blog beschreef eigenlijk het vertrekpunt van verlichting of zelf-realisatie, dit blog beschrijft het het eindpunt.

 

In dit blog wordt een krachtige metafoor gebruikt als voorbeeld over het proces van verlichting en hoe dit uiteindelijk tot stand komt. Lees eerst het kader nog even:

Het startpunt van het eerdere blog:

Zelf-realisatie kan een ‘bitch’ zijn. Herken je dit? Je kon vroeger zo van bepaalde dingen genieten, maar al de dingen die je ‘toen’ te gek vond, die interesseren je geen bal meer. Verlies van je passies. Je baan lijkt niet meer te passen en hetzelfde geldt voor veel van je vrienden. Je voelt je eenzaam, onbegrepen en hebt het idee dat er niemand is die helemaal doorheeft waar je nou precies doorheen gaat. Je oude kleren passen niet meer, maar je nieuwe tenue hangt nog in de fabriek aan de waslijn… Je staat in een split: het oude voldoet niet meer en het nieuwe heeft zich nog niet aangediend.

Lees hier eventueel de rest van het blog nog eens:

https://genezenonline.nl/zelf-realisatie/

Wat is verlichting vooral niet

Laten we hier eens mee beginnen. Wat is verlichting vooral niet 🙂 Ik schreef al dat het een mythisch onderwerp is waarop nogal het ehmm… een en ander geprojecteerd is. 

Als mens zien we een zwevende (leviterende) Boeddha voor ons die vooral heel erg alles weet en me daar toch een partij sereen onder de boom zit. Als we eenmaal verlicht zijn, dan weten we alles, lopen door deuren, poepen viooltjes en iedereen vindt ons aardig. O ja, en natuurlijk nooit meer geldzorgen. 

Dat is vooral de menselijke invulling van verlichting 🙂 

Dit is hoe het eruit zou zien als we verlichting aan ons als ‘menselijk aspect’ over zouden laten. Het gaat vooral over menselijke behoeften en verlangens. Onze kooi in de dierentuin een beetje mooier maken. 

Gelukkig hebben wij als mens niet zo heel veel te zeggen over verlichting en bovendien is het onze verantwoordelijkheid als mens niet om te bepalen wat het is en hoe het eruit ziet.

 

Het proces naar verlichting

We gaan de bekende rups en de vlinder erbij pakken als metafoor voor het uiteindelijke proces naar verlichting. Crimson Circle heeft deze processen al eens prachtig beschreven, daar kun je altijd meer informatie vinden. 

Okay, daar komt ‘ie. 

Je hebt dus de rups die – net als mensen – gewoon probeert een grotere rups te zijn, een betere kleur groen te hebben dan de rest en probeert wat meer poten te laten groeien. Kortom: zich probeert te verbeteren en zich vooral vergelijkt met anderen. Hij leeft zijn rupsen leven. 

Maar dan gebeurt er plotseling iets met de rups (het moment van ontwaken). Hij begint uit elkaar te vallen. Hij begint zijn verstand te verliezen. Zijn lichaam werkt niet meer zo goed. Hij vergeet steeds van alles (herkenbaar :)?), en de rups geeft de schuld aan ouderdom of vervuiling of slecht water of de pizza die verkeerd gevallen is of al die dingen tegelijk. 

De rups gaat door al deze processen heen en geeft, uiteraard, de hele rambam in de buitenwereld de schuld zonder even te stoppen om te zeggen: “Wat is er echt aan de hand?” Zonder te stoppen en het proces zich op zijn eigen manier te laten ontvouwen. 

De cocon naar verlichting

De rups vecht tegen dit alles. De rups is bezig met een cocon in te gaan en daar heeft hij inmiddels ook al wat verhalen over gehoord van andere rupsen. En geloof me, die verhalen zijn niet best 🙂 Uiteraard zijn die verhalen niet van degenen die er daadwerkelijk in hebben gezeten, maar van degenen die er ook net over gehoord hebben.

De rups begint uit elkaar te vallen en wordt verleid om de cocon in te gaan. De rups verzet zich met alles wat hij in zich heeft. Hij bidt (en vloekt nog iets vaker), zegt dat hij geen slechte dingen meer zal doen in zijn rupsen leven en manipuleert en controleert alles wat hij maar kan, maar het heeft geen enkele zin. Hij kan voelen dat hij de cocon aan hem trekt.

En op een dag is dat het zover. Het lichaam valt uit elkaar, de geest werkt niet meer, en plotseling wordt de rups diep in de cocon getrokken. In de cocon wordt absoluut elk overblijfsel van de rups zelf vernietigd. Het verandert allemaal in brij. Pulp. De rups wordt tot moes vermalen (maak het beeldend voor jezelf he ;)). 

Ook al verandert de rups in een brij, de rups heeft nog steeds zijn bewustzijn. Nog steeds het bewustzijn dat, ondanks dat hij nu geen rups lichaam of -brein meer heeft, hij er nog is. Het realiseert zich nog steeds, “Ik ben hier in deze cocon. Ik was er doodsbang voor, maar toch besta ik. Ik ben hier.”

De rups is zich ervan bewust dat er een proces aan de gang is. Er gebeurt iets. Het is niet alleen zijn lichaam dat uit elkaar valt en in brij verandert, waardoor hij zijn verstand en zijn gevoel van identiteit verliest, maar er is nog veel meer aan de hand.

 

Imaginal disc

De rups heeft niets meer om zich tegen te verzetten. Hij kan alleen nog maar loslaten en letterlijk zichzelf toestaan. Hij geeft daar, op die plek en in dat moment, de strijd op. Hij heeft geen echt lichaam meer, geen geest, dus het enige wat hij kan doen is het proces toelaten. En als hij dat doet, realiseert de rups zich dat er iets is dat in zijn cocon aanwezig is. Voor de rups heet het de imaginal disc – de denkbeeldige schijf – het is daar, op dat moment, in zijn cocon.

De imaginal disc is een puur wetenschappelijk fenomeen. Het is geen onderdeel van de rups als het een rups is, maar het is er pas, het openbaart zich pas, als het in de cocon zit.

Waar kwam het vandaan als het niet in het rups-DNA zat? Waar kwam het vandaan als het  in geen enkel deel van het fysieke lichaam van de rups of zijn kleine hersentjes zat? Waar was dit bijzondere ‘ding’, genaamd de imaginal disc, al die tijd? En waarom noemt de wetenschap het een imaginal disc?

 

Wat de imaginal disc is, is alle potentie om de vlinder te zijn

 

Wat de imaginal disc is, is alle potentie om de vlinder te zijn. Het was er nog niet toen de rups een rups was. Het maakte geen deel uit van het rups genoom. Maar de imaginal disc is er nu wel, en de rups – die nu tot moes is verpulverd maar zich nog steeds realiseert dat hij bestaat – wordt zich bewust van de imaginal disc. Het is bijna als een kristallen licht in de cocon.

De imaginal disc, paren van denkbeeldige schijven, zijn het potentieel voor alles wat de rups gaat worden als de vlinder. Er is een paar dat vleugels zal worden – vleugels die de rups nooit eerder had kunnen bedenken. Het worden de poten van de vlinder en de antennes en de ogen en alle andere dingen. 

In deze denkbeeldige schijven, zitten de mogelijkheden voor wat de vlinder zal zijn. De rups had en kon hier ook geen enkel besef van hebben, als rups. Hij besefte het zelfs niet toen hij al in de cocon zat. Zelfs niet toen hij tot brij werd getransformeerd.

Magische metamorfose

Toch is het gebeurd. Alles wat aanwezig moet zijn om deze magische metamorfose te laten plaatsvinden. Om de vlinder met vleugels te laten verschijnen. Met een totaal andere zijnstoestand dan de rups ooit had kunnen bedenken en bevatten.

Eigenlijk is het te gek dat de wetenschappers het een imaginal disc noemen, omdat het als de verbeelding is. Het zat altijd in de verbeelding, niet als een fysiek onderdeel van de rups, maar in de verbeelding. Tot het zich manifesteert in de cocon. 

De rups – die nu echt alleen nog maar in een staat van brij is – is natuurlijk als de rups die hij is, nog steeds druk bezig om de denkbeeldige schijven te manipuleren 🙂 Maar het merkt meteen dat het dat niet kan. 

De schijven reageren niet op rupsen hersenen, rupsen wensen of rupsen controle. “Maak me weer een hele rups, en een echt een super duper goede rups”. Geen reactie. Zo werken de schijven niet. 

De schijven reageren alleen als de rups zichzelf toestaat. Dan doen de schijven hun werk en beginnen ze de mooie vlinder te vormen.

 

Sucky sucky big time 🙂 

Jaaa, lieve mensen. Het leven als rups, je rupsen leven een beetje mooier maken en verpulverd worden in de cocon, is soms best ‘suck sucky big time’ 🙂 

Voor iedereen die zijn of haar pad naar verlichting beloopt zal de metafoor verbazingwekkend veel lijken op wat je doormaakt. 

Jij maakt als mens een soortgelijke transformatie en ervaring door. De cocon is je ontwaken, je pad naar jouw verlichting. Misschien zit je al geruime tijd in een cocon en ben je al in ‘brij’ verandert, maar je bent je er nog steeds van bewust dat je er bent. Je bent er nog.

De mensen heeft geen denkbeeldige schijf. Dat is iets wat uniek is voor de rups, de vlinder, maar je hebt iets wat je kunt zien als een ‘vlam’. Noem het een ‘kristallen vlam’, maar ik wil oppassen voor teveel ‘spirituele mambo jambo’ 🙂 (een transformerende vlam dan :))? 

Anyway, je kunt het niet vinden in het lichaam. Ook niet als je het lichaam zou ontleden. Net als bij de imaginal disc van de rups. Maar het is er altijd en altijd al geweest.

Wanneer komt de vlam? 

Verlichting of zelf-realisatie is een natuurlijk proces. Net als de transformatie van rups naar vlinder met behulp van de imaginal disc. Ook voor jou geldt dat de ‘vlam’ er altijd al is en is geweest. Op je paadje komt het op een bepaald moment in je bewustzijn. Niet eerder. 

Het komt niet in het bewustzijn aan het begin van je proces van ontwaken of bij het zetten van je eerste stappen op weg naar meesterschap. De vlam toont zich in de eindfase. 

En dit is ook een goede om te beseffen. Als mens kies je jouw moment van verlichting niet. Je kunt als mens tegen jezelf zeggen dat je het kiest of niet kiest, je kunt zeggen dat je het nu wilt of juist niet, niets van dit alles doet er toe. Dat is de mens die probeert zijn eigen essentie te manipuleren. Rupsen denken is dat 🙂 

Jouw eigen ‘vlam’ is het ding dat je uiteindelijk naar je verlichting leidt. Het zorgt voor alle onderdelen van wat je zult worden. Het is allemaal van jou. Het is niet van iemand anders. Nogmaals, als iemand zou proberen het in je lichaam te vinden, dan lukt dat niet.

 

Ehmmm… kom ik nog een keer terug met alles wat ik na mijn verlichting weet en kan :)? 

Zou je er nog voor kiezen om weer een leven te leven op aarde? Met alles wat je weet en hebt geïntegreerd? Met al je potenties? 

Nop, als je eenmaal de vlinder bent, kom je niet meer terug als rups.

Er komt een punt waarop je je realiseert dat er zoveel meer is, zoveel meer. 

Op het punt van verlichting heb je alle ervaringen die je op deze planeet kunt opdoen, opgedaan. Je kiest er op een gegeven moment voor om te zeggen: “Ik ben er klaar mee.” Nee dus, je komt niet terug.

Zou de vlinder ooit weer rups willen zijn? Nop… Ook al wilde je dat misschien als rups, als de vlinder zijn vleugels voor de allereerste keer uitslaat is hij de rups al vergeten. 

Jouw vlam naar verlichting

Deze  vlam, jouw eigen imaginal disc, zit ook in jou. Het is wat je je zelf-realisatie of verlichting gaat brengen, dus stop met proberen het als mens zelf te doen. Het is een deel van je. 

Dit is niet zomaar een verhaal. De imaginal disc laat een transformatie toe: de transmutatie van rups naar vlinder. Het is niet de rups die zichzelf een vlinder maakt. Het is niet de mens die zichzelf realiseert.

De imaginal disc bevat het potentieel van alles wat kan zijn voor de vlinder. Je eigen vlam doet precies hetzelfde. Het is datgene wat weet hoe je alle onderdelen en stukken in elkaar moet zetten om je in je eigen zelf-realisatie te brengen.

En yep, er zijn tijden wanneer je lichaam pijn doet. Je gaat door een enorme hoeveelheid laatste veranderingen en laatste shit. Heej, je denkt toch niet het makkelijk was voor de rups om in brij te veranderen :)?

En er zullen nog steeds tijden van (zelf)twijfel zijn. Er zullen nog steeds innerlijke conflicten zijn. Sta ze gewoon toe, wat betekent dat je er niet veel aandacht aan moet besteden. Zorg dat je niet vast komt te zitten in je denken. Maak het niet mentaal 

Als laatste: Is er op dit punt dan niets meer wat de mens kan doen? 

Absoluut wel! Het ding waar je hier als mens al die tijd al voor was. 

De mens kan het hele proces doorlopen en ervaren. Niet als regisseur of beheerder, maar als persoon die de transformatie naar verlichting ondergaat. 

Want… is dat uiteindelijk niet waarvoor je hier bent?

 

Investeer in jezelf: Klik hier om de boekenserie te bestellen die twijfels, angsten en onzekerheden wegneemt en vertrouwen teruggeeft. Laat je leiden langs de valkuilen van ziekte en genezing en de specifieke uitdagingen die leven in deze tijd met zich meebrengt!    

Leer wat je absoluut moet weten over de oorsprong van ziekte. En hoe je deze kunt genezen! De Masterclass Geheimen van Genezing – Omdat niemand alleen in zijn ziekte zou moeten staan! Klik hier om de Masterclass te bestellen.

Over de schrijver
Franklin Leers (1973) is als life coach, spreker, auteur en origineel denker gespecialiseerd in empowerment en de oorsprong van ziekte. Zijn pragmatische aanpak en vermogen om ingewikkelde materie te vertalen naar alledaagse en herkenbare gebeurtenissen heeft hem bij zijn lezerspubliek de bijnamen ‘filosoof van het dagelijks leven’ en de ‘Paulo Coelho van de lage landen’ opgeleverd.
Reactie plaatsen