De dood en de angst voor de dood is voor veel mensen iets dat ze van jongs af aan met zich meeslepen. Soms heeft het niet eens te maken met de confrontatie van je eigen sterfelijkheid, maar met die van een partner of geliefden. Juist omdat je alleen maar machteloos kunt toekijken vanaf de zijlijn. Je hebt er geen enkele controle op of over. Toch is de dood onontkoombaar en krijgen we er allemaal, allemaal, mee te maken.
De dood
De angst voor de dood is letterlijk een ‘existentiële angst’, want als er iets is wat invloed heeft op het menselijke bestaan dan is het de dood wel. Letterlijk. Voor veel mensen zit die angst zo diep dat er een taboe op rust. Ze willen het er gewoon niet over hebben. Ook niet als er allerlei zaken geregeld moeten worden die voor de nabestaanden noodzakelijk zijn. Liever het hoofd in het zand steken dan de confrontatie met de dood aangaan. Misschien herken je dit bij iemand uit je eigen kring of bij jezelf?
‘Werkt het?’
Een levensfilosofie of religie waarin je gelooft in een leven na de dood kan een prachtig iets zijn. Het geeft hoop, kracht en steun. Ook als het gaat om het overlijden van iemand anders. Maar als het gaat om jezelf, als het moment daar is, is dat geloof en vertrouwen dan sterk genoeg Om de dood te omarmen? Als Magere Hein met zijn zeis staat te zwaaien, zie je het dan nog steeds ? Of heb je twijfels of het wel ‘werkt’ waarin je gelooft? Het is niet voor niets een geloof. Durf je erop te vertrouwen?
En hoe is het als je nergens in gelooft? Als je meer ziet in het Atheïsme? Als je doodgaat is het afgelopen. Zwart gat. Punt. Hoe ga je dan met de dood om? Het is dan bij voorbaat een definitief einde.
De tijd zal het leren
Ik denk dat wat ik over dit onderwerp ook zeg of schrijf, als het moment suprême daar is voor jezelf en geliefden is het afwachten hoe je het zult ervaren. Of er een overgave is of een angst en doodstrijd. Ook de situatie waarin iemand zich bevindt is allesbepalend. Het is niet voor niets dat in Nederland de mogelijkheid bestaat tot euthanasie bij ondraaglijk lijden. Mensen die zoveel fysieke of geestelijke (laten we die groep vooral niet vergeten!) pijn hebben dat het leven uitzichtloos is geworden en sterven de enige en laatste overgebleven wens is.
Als het gaat om de dood is de situatie voor iedereen anders. Als je zelf nog niet zo oud bent en een gezin met jonge, opgroeiende kinderen achterlaat, dan kan loslaten misschien lastiger zijn dan dat je op leeftijd bent en een rijk leven hebt gehad met veel ervaringen. Maar dat hoeft niet. Iedereen reageert anders. Is er sprake van een schuldgevoel bijvoorbeeld? Voor iets wat je hebt gedaan? Of juist niet gedaan? Heb je het idee dat je nog niet klaar bent met het leven op aarde? Dat er nog zoveel dingen zijn die je voor je gevoel moet doen?
De tijd zal het leren.
Wat je kunt zeggen tegen iemand die doodgaat
Wat kun je zeggen tegen iemand die doodgaat? Wat kun je zeggen tegen iemand met een enorme angst voor de dood? Die moeite heeft om los te laten? Klinkt het raar als ik zeg dat je iedere dag, of liever gezegd, iedere nacht een beetje doodgaat? Dat is namelijk wat je doet als je gaat slapen. Je laat los. Dit is trouwens ook waar slapeloosheid je op wijst. Een gebrek aan vertrouwen en loslaten (lees hier de betekenis van slapeloosheid).
De oorsprong van het woord ‘sleep’ (het engelse woord voor slapen) komt van ‘slip’ or ‘slide’. Je ‘glijdt’ in een andere staat. Je glijdt letterlijk uit je lichaam. Je kunt dit ook voelen. Vaak gaat het gepaard met een tollend gevoel vlak voordat je in slaap valt. Als je schrikt, bijvoorbeeld door een luid geluid, dan ‘knal’ je ook terug je lichaam in. Ken je dat gevoel? Voelt meestal niet fijn.
To return
Als je nog verder terug de tijd in gaat, dan kom je bij het woord ‘sleep’ uit bij een andere betekenis. Namelijk ‘to return’. Terugkeren.
Terugkeren. Terugkeren bij of naar jezelf. Bij je eigen essentie. Het leven op aarde is een leven van extreme focus. Je vergeet wie en wat je bent en gaat helemaal op in de illusie van de ervaring. Alsof je je leven leeft door een koker. Je bent de spaken van het fietswiel uit de dans van persoonlijkheden en vergeet dat je de as bent. Slaap stelt je in staat terug te keren bij je eigen essentie, zodat je niet vergeet wie en wat je bent en niet verdwaalt raakt in je illusie. Slaap is om je leven op aarde aan te kunnen.
Zie je de vergelijking tussen slapen, ‘to return’ en de dood? Je keert terug (to return) bij jezelf. Net als in het geval van de dood, alleen laat je je lichaam definitief achter je.
Uiteraard snijdt deze uitleg alleen hout als je een bepaalde levensfilosofie hebt, maar nagenoeg al mijn lezers hebben dit. En anders is het wat ik hierboven geschreven heb gewoon weer loslaten. Richt je dan op de metafoor van het in slaap vallen. Ook dat is al waardevol, omdat het iets is wat je al duizenden keren hebt gedaan.
Slapen is een beetje als doodgaan. Je laat los. Het is iets wat je kent en dat kan steun en hoop bieden.
Investeer in jezelf: Klik hier om de boekenserie te bestellen die twijfels, angsten en onzekerheden wegneemt en vertrouwen teruggeeft. Laat je leiden langs de valkuilen van ziekte en genezing en de specifieke uitdagingen die leven in deze tijd met zich meebrengt!
Linda
op 28 Mar 2019Franklin
op 01 Apr 2019