Kanker – wat is de onderliggende oorzaak van kanker?
09 februari 2016 

Kanker – wat is de onderliggende oorzaak van kanker?

Kanker is een gevoelig onderwerp. Er gaat zoveel leed en ellende mee gepaard en zoveel mensen hebben er linksom dan wel rechtsom mee te maken (gehad), dat het onderwerp bij veel mensen rechtstreeks in hun hart binnenkomt. Deze informatie bekijkt dingen vanuit een hoger perspectief, dus objectief en als waarnemer. Het dient, zoals al mijn blogs, om bij te dragen aan een stuk bewustzijn. Belangrijk dat je dit onthoudt, anders ervaar je iets wellicht als kwetsend terwijl dit uiteraard niet de bedoeling is. Deze informatie is er om te helpen en het blikveld te verruimen, zo moet je het ook lezen, anders doe je jezelf misschien pijn. En anders… niet lezen.

Deze blog bestaat uit twee delen: het eerste deel bestaat uit de manier waarop de bedrijven en farma industrie met kanker omgaan en het tweede deel uit het proces van kanker in de mens zelf.

Het geschenk van ziekte

Even terug naar de basis. Iedere ziekte heeft een functie. Iedere ziekte heeft je wat te leren, dat vormt de essentie van de ziekte of het geschenk van ziekte. Het brengt je terug naar en bij jezelf. Dit is het uitgangspunt. Een ziekte heeft dus een doel. Soms is dat een persoonlijk doel, soms een doel wat meer gericht is op het grotere geheel. Over de context van dit onderwerp heb ik veel geschreven in mijn boek ‘De jongen die (van) suikerziekte genas’. Het gaat te ver om daar hier, in dit blog, dieper op in te gaan. Het heeft ook veel te maken met het collectieve bewustzijn. Ook bij kanker speelt dit een rol.

Kanker en bedrijven

Wat is het probleem met kanker? En al verwacht je het misschien, dit gaat geen complot theorie verhaal worden. Helaas. Laat ik het beestje direct bij zijn naam noemen. Kanker is een mega business. En zoals ieder weldenkend mens weet, als iets een mega business is, dan zijn er heel veel belanghebbenden en spelen er dus heel veel belangen. Er is in geïnvesteerd. Zwaar in geïnvesteerd. En zoals je misschien weet vanuit je eigen leven, overal waar je zwaar in geïnvesteerd hebt, is moeilijk loslaten. Of dit nu een baan is, een relatie of wat anders. Het is een identiteit en voor veel mensen deel van henzelf geworden. Zo is het met bedrijven en de farma industrie ook. Het is niet zo dat de oplossing of de genezing van kanker bewust tegengehouden wordt, het is eigenlijk, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, het jagen of najagen van de genezing van kanker wat een groot spel geworden is. Dit moet je weer vertalen naar je eigen leven, zodat je kunt begrijpen en plaatsen wat ik hiermee bedoel. Ook in je eigen leven blijf ja vaak vasthouden aan een doel of droom, wat het dan ook maar is. Vaak is dat doel of die droom een deel van je identiteit geworden en heb je daar zoveel in geïnvesteerd (met je geest of materialistisch), dat het moeilijk is daar afstand van te nemen.

Het najagen van deze ‘droom’, the cure for cancer’ is dus allesbepalend geworden. Het heeft dus niet eens perse te maken met geld of macht. Als je het einddoel bereikt, genezing, dan stop ook het spel. Het spel is ten einde. En zoals je vanuit je eigen leven weer weet, je wilt niet dat het spel van je droom eindigt. Dat is ook het verslavende eraan. Wat moet je nu met je leven doen 🙂 Probeer je echt goed te verplaatsen in wat ik schrijf. Je hebt zo lang gezocht, zo lang geïnvesteerd in deze zoektocht en ineens… is het over… Als die zoektocht stopt, wat dan…

De hele zoektocht van kanker, de passie die gepaard gaat met het vinden van ‘the cure’, dat is wat het spel van creëren is. Dat is waar het leven over gaat. De ultieme manier van expressie. Om jezelf uit te drukken, te ervaren. Wat een spel, wat een spel. Nogmaals, stel je voor dat dit je afgenomen wordt, wat dan? Iedere passie die wegvalt laat een leemte achter. Concreet: is de oplossing voor kanker er al? Ja. Voor de meeste vormen in ieder geval en de oplossing voor de vormen van kanker die nog niet opgelost kunnen worden, kunnen op basis van de oplossing die er al wel zijn, snel volgen. De oplossing wordt ook niet verborgen gehouden, het ligt er gewoon, maar… je zou kunnen zeggen dat niemand het wil zien. Om de redenen die ik heb hierboven heb beschreven. Er is zwaar in geïnvesteerd en dan is het spel over. Dit is een probleem wat op ‘macro niveau’ speelt. En zoals ik al eerder schreef, bekijk dit vanuit een hoger perspectief.

Kanker en de mens

En hoe zit het dan met kanker op het persoonlijke niveau? Op het niveau van de mens zelf? Lieve mensen, kanker is niets meer of minder dan een strijd in jezelf. Stop twee kankercellen in een regeerbuisje en ze vechten elkaar de tent uit… Strijd. That’s it. Dat is de basis. Die innerlijke strijd zorgt voor allerlei randzaken, zoals misbruik van je lichaam, gebrek aan eigen-waarde, noem maar op. En hoe zit het dan met erfelijkheid? Erfelijk is het zeker, maar vraag je dan of waarom de een het wel krijgt en de ander het niet. Ook hier heb ik in het eerder genoemde boek veel over geschreven.

Kanker

Het probleem met kanker is dat de cellen niet meer met elkaar communiceren (klik hier voor het blog over de manier waarop dit in het lichaam werkt). Al die triljoenen impulsen en vormen van communicatie in de cellen onderling die iedere seconde opnieuw plaatsvinden, zijn verstoord. Dit is een bewust proces uiteraard. Er is harmonie. Als die harmonie verstoord wordt, door bijvoorbeeld een gebrek aan eigen-waarde of door haat geprojecteerd op jezelf of anderen, dan worden de patronen verstoord. Cellen maken zich los van het netwerk en gaan hun eigen ding doen. Zij ontsporen. En zoals alles zich in zichzelf steeds kopieert en opnieuw uitvindt, zo doen deze cellen dat ook. Je zou dit een onbewust proces in de cel kunnen noemen. Steeds opnieuw recreëert de cel zich, zichzelf afvragend ‘wat is er mis met me’, ‘wat is er mis met me’, ‘wat is er mis met me’, ‘wat is er mis met me’… De cel probeert zichzelf te begrijpen, zou je kunnen zeggen. Net als de mens als ‘geheel’. Kanker is dus een cel zonder harmonie die op zijn eigen houtje gaat rondzwerven. De cel probeert zichzelf te vinden, voorbij de ‘shit’ die het in zijn cel geheugen heeft opgeslagen. ‘Wat is er mis met me?’. Het verspreidt zich, kopieert zich steeds opnieuw en het vormt een tumor. De cel zit vast in zijn ‘loop’. Het komt niet voorbij de vraag die zich in de cel maar blijft herhalen. Het komt niet uit de cirkel waarin het zichzelf blijft reproduceren en foute versies van zichzelf blijft creëren.

Klinkt dit patroon je als mens ook bekend in de oren :)? Dit is namelijk het patroon waarin veel menen zich bevinden. De vraag blijft zich maar herhalen, ‘wat is er mis met me?’. En het probleem is, dat men in deze ‘loop’ blijft, men komt er niet uit. Waarom? Er wordt niet geluisterd naar het antwoord… Veel mensen zitten vast in het patroon van de vraag. En jij als mens bent het commandocentrum. Jij stuurt aan. Ook je cellen dus. Je cellen luisteren naar jou. Onthoud dus: een cel kopieert de mens als geheel.

“Een cel kopieert de mens als geheel.”

Stilstaan en luisteren naar jezelf

Wat zorgt dan voor de ommekeer? Het antwoord is je waarschijnlijk al duidelijk: stilstaan en luisteren naar jezelf. Er is iets in je leven ontspoort. De kanker wijst je daarop. En daarmee zijn we terug bij het geschenk van ziekte, daar waar we begonnen. Dat is de functie van ziekte. Het brengt je terug bij jezelf. In zeker zin vraagt een ziekte, zoals bijvoorbeeld kanker, erom je bewustzijn te laten groeien voorbij wat je al kent en weet. De ziekte is veroorzaakt op een bepaalde frequentie, die frequentie zal je moeten ontstijgen. Door anders naar dingen te kijken. Door dingen in je leven anders te gaan interpreteren. Door meer te gaan kijken vanuit een hoger perspectief. Door vastzittende en vastgeroeste overtuigingen en conditioneringen, die je niet langer meer dienen, onder de loep te nemen.

Is het echt zo makkelijk? Ja en nee. De meeste cellen zullen doorgaan op hun pad van destructie, strijd en (zelf)haat. Want dat is wat kankercellen in hun kern zijn. Zo zijn ze geschapen. Waarheen leidt dit verhaal dan? Dat zal ik je vertellen. Zo nu en dan ontwaakt er een cel. Een cel die denkt, ik ga het anders doen. Ik heb niets te verliezen. Ik luister. Ik zal aanwezig zijn. Bewust. En dan… valt het kwartje. Dat veranderd de hele dynamiek in je lichaam. Dat maakt je lichaam klaar voor verandering. Het stopt het reproduceren van de slechte cellen. En het doet meer. Het is het doorbreken van de cirkel van kanker in je familie. Van leven na leven van het herhalen van patronen. Alleen omdat een cel (persoon…) bewust wordt en andere keuzes en beslissingen maakt.

De essentie van kanker

En daarmee eindigt dit blog. De cel staat symbool voor de mens als geheel. En het is de cel, de ziekte, die je kan helpen uiteindelijk terug te komen bij jezelf. Bewust te worden van jezelf. En onderschat het niet. Het vraagt om een moedig persoon om oude patronen te doorbreken, bewust te worden en te zijn. Wat in deze blog staat, gaat over de essentie van kanker. Een verschrikkelijke ziekte, dat is het en dat blijft het.

Volgende stap:

Investeer in jezelf: Klik hier om de boekenserie te bestellen die twijfels, angsten en onzekerheden wegneemt en vertrouwen teruggeeft. Laat je leiden langs de valkuilen van ziekte en genezing en de specifieke uitdagingen die leven in deze tijd met zich meebrengt!    

Over de schrijver
Franklin Leers (1973) is als life coach, spreker, auteur en origineel denker gespecialiseerd in empowerment en de oorsprong van ziekte. Zijn pragmatische aanpak en vermogen om ingewikkelde materie te vertalen naar alledaagse en herkenbare gebeurtenissen heeft hem bij zijn lezerspubliek de bijnamen ‘filosoof van het dagelijks leven’ en de ‘Paulo Coelho van de lage landen’ opgeleverd.
Aagje Bakker van Houwelingen
Door

Aagje Bakker van Houwelingen

op 09 Feb 2016

Wat een herkenning vooral als je er alleen instaat ,althans zo zie ik het ,het geluk het zo te kunnen zien .

Elles van Dinteren
Door

Elles van Dinteren

op 09 Feb 2016

Weet dat velen in dit schuitje zitten. Blogs als deze zorgen dat de zonnestraaltjes toe gelaten kunnen worden. Het is geen makkelijke weg, maar als je eenmaal de weg hebt ingeslagen om te luisteren naar je lichaam en het zelf genezend vermogen hebt aangeroepen - komt de helpende hand op je weg.

Franklin
Door

Franklin

op 09 Feb 2016

Prachtige reacties dames, dankjewel!

Chantal Meijer
Door

Chantal Meijer

op 10 Feb 2016

Pittig, ze zijn bij mij aan het zoeken, foute cellen gezien en nog wat in mijn borsten. Maar voelt zo niet waar, tja en dan vraag ik me af , wat nu? Ik geloof dat ik inderdaad niet zo goed bezig was voor mijzelf. Het valt me echter ook zwaar te denken aan wat nu, ineens realiseer ik mij wat ik had en heb. Zoals ik zeg, pittig.

Franklin
Door

Franklin

op 12 Feb 2016

Hi Chantal, dat is ook pittig, meer dan dat. Precies zoals je schrijft... Ik ken je situatie uiteraard niet, maar kan alleen wat meegeven vanuit mijn eigen perspectief. Zorg eerst dat je een nulpunt vindt, zorg dat alles weer rustig is in je hoofd, dat je weet wat de (voorlopige) uitslag is van de onderzoeken en dat je weet waar je staat. Blijf weg van de 'schuldvraag', of je vindt datje wel of niet iets fout hebt gedaan. Niet doen. De uitdaging wordt uit je hoofd weg te blijven. Uit het mentale. Zorgen maken, stressen, rondjes draaien rondom de vraag 'wat nu', is heel logisch maar niet wat gaat helpen. Het zorgt er alleen maar voor dat je vast komt te zitten in je hoofd. Er zit een bepaalde dynamiek in een ziekte, een ziekte heeft en bepaalde 'power', het is belangrijk dit te voelen, zodat je kunt beginnen met het verwijderen van deze angel. Je kunt je niet door dit soort processen denken, dat is het verschuiven van mentale energie. Het verschuiven van het punt van perceptie over ziekte en gezondheid is de volgende belangrijke stap. De passie om te kiezen voor gezondheid en leven, niet mentaal, maar dat werkelijk kunnen voelen, is wat omdraait wat gecreëerd is. Dat wijzigt de dynamiek. Zoals het ook in het blog staat beschreven. Dit is even alles wat ik via de mail kan doen. Ik hoop dat het toch enigszins helpt en wens je heel veel sterkte.

Chantal Meijer
Door

Chantal Meijer

op 02 Mar 2016

Dankjewel voor je reactie. Rust in mijn hoofd is inderdaad heel belangrijk, echter op momenten dat het ziekenhuis om de hoek kijkt slaat de paniek toe, heel vervelend. Nu even rust, het is een moeilijke tijd, waarin mijn 'levenshouding' bloot komt te liggen.

Silvia
Door

Silvia

op 06 Feb 2018

Ik zit met de vraag "en kinderen dan die kanker krijgen, al op heel jonge leeftijd soms, hoe "moet" ik daar naar kijken?"

Franklin
Door

Franklin

op 07 Feb 2018

Hi Silvia! Heb daar toevallig net wat over geschreven aan Henriette. Dit is wat meer de 'waarom-vraag', ik heb daar vaker over geschreven, ook in mijn boeken komt dat terug, waarom wordt iemand ziek? Een beetje weinig ruimte om dat hier te beschrijven en het is ook afhankelijk van levensfilosofie. Gelooft iemand in iets als 'ervaringen en lessen', voor zichzelf en/of de personen om zich heen of wordt het fysieke lichaam gewoon als 'vlees met botten' gezien? Ik denk dat het antwoord daar vanaf hangt. Een ziekte is een hele extreme manier om iets te ervaren, al het andere staat stil en onbelangrijk, een bizarre ervaring. Geloof je in optie 1, dan ligt daar meer het antwoord. Bedenk puur fysiek gezien iig dat ook een ongeboren kind al waanzinnig veel meekrijgt tijdens de zwangerschap. De invloed en gevolgen van stress bij de moeder tijdens de zwangerschap zijn bijvoorbeeld gigantisch, net als de eerste 6 maanden (liefde, geborgenheid) na de geboorte zo enorm belangrijk zijn voor de rest van het leven van een net geboren kind. Zomaar wat kleine voorbeelden die aangeven hoe gecompliceerd en verstrekkend iets kan zijn, ook op het gebied van ziekte.

Aurinka
Door

Aurinka

op 25 Sep 2019

Kanker? Lees alsjeblieft eens de volgende website. Met hoofd èn hart! www.biologikanederland.nl

Reactie plaatsen